Piemonte kamperen op een berg in Pontechianale

De held in dit petit verhaaltje is het schepje dat ik kreeg van vriend Tony – dat zit zo: dronken van berg en dal en een overdosis aan pure lucht schepten een atmosfeer tijdens het sturen waarin de ratio compleet was verdampt en de hunker naar sterren plukken op een hoge eenzame bergtop ons grootste geluk zou zijn – de weg naar de door ons begeerde bergtop was aanvankelijk smal en stijl maar van gebarsten asfalt – na 20 minuten veranderde dit in twee banen grint en lijsteen met hoog gras ertussen – kuilen en keien konden de pret niet drukken – hoger en hoger moesten we – het grind schoot ondertussen als projectielen onder de wielen weg – vanuit de bus was het dorp in de valei gekrompen tot speelgoed formaat – een kleine inham werd ons beloofde land – van het uitzicht barstte je gewoon in tranen uit – beetje poëzie zou nu wel op zijn plaats zijn maar de woorden waren verloren –

Wildkamperen en de spullen die je bij je moet hebben .

Na een poos radeloos genieten ging ik wat peinzen over het keren van de bus ivm het uitzicht uit bed – iets verderop was een soort van verbreding in het pad waar ik overmoedig van dacht dat het een prachtig huwelijk zou maken met de draaicirkel van de bus – 5 minuten later zat ik muurvast in een grindbed – nou ben ik niet helemaal onbekend met dit fenomeen, maar snel overschakelen van zondagskind naar stomkop is niet mijn sterkste kant –

Legerschep en doorzettingsvermogen .

Lang verhaal iets korter – met het leger scheppie van Tony wist ik toch vrij vlot de bus uit te graven – en verdomd, met de geur van verbrand rubber schoot de bus als een blije gems uit zijn pas gedolven graf – eenmaal geparkeerd als bedacht, en de paniek van me af gedoucht kijk ik er toch elke keer weer vanop hoe snel je stommiteiten in een achteraf kamertje van je kop kan parkeren en blij naar de bergen kan kijken op zoek naar woorden die even daarvoor nog waren verloren – ps koop twee van die schepjes , een om je eigen problemen mee weg te scheppen en een om te geven uit vriendschap aan een stomkop –