Een roadtrip door Frankrijk met camper, metro, trein, brommer en liftend.
Je maakt wat mee. Ons huis op wielen mag de grote steden niet meer in, ( check de milieuzones in Frankrijk ) maar de hunker naar Parijs is groot. We parkeren de camper bij vriendin Anais voor de deur in een petit dorpje op een uur treinen van Parijs. De schemer verduistert als we naar het station lopen. Dochter Jools baalt: “30 minuten lopen! We gaan liften!” briest ze en steekt haar duim op. Een gouden duim blijkt binnen een minuut stopt er een auto. Zoon en moeder net op pad na een bezoek aan de familie en op weg naar Parijs. Het zijn gezellige kletsers, een uur later worden we afgezet bij een metrostation waar de straten nat glanzen in het licht van de stad. Zo’n eerste Franse ervaring stemt blij. De Parijse metro is een heerlijk feest van vervoer. De trein terug naar de camper kost 5,- pp voor een uur reizen. Een kaartje van de peage wat wegwaaiden kost 95,-.
Van Parijs rijden we naar de Morvan waar vriend Tony al jaren nestelt. Het bos staat in vuur en vlam. Rood, bruin, geel hangen de bladeren aan de natte bomen. De lage herfstzon doet de rest. Er wonen hier in de glooiende Morvan meer koeien dan mensen. In het verkeer zijn ze heerlijk eigenwijs en trekken zich niks van de verkeersregels aan.
Ondertussen aangekomen bij vriend Sander in het zuiden waar de dag nog warmte gaf, starten de mobylette na 35 jaar stilstand meteen. Old school vervoer voor ouwe lullen en jeugd met een groot denkraam. Nederlanders in Frankrijk worden Franser dan de Fransen. We logeren drie nachten in zijn verse huis, verbouwen wat, ouwehoeren, en hangen de Fransman/vrouw uit.
Alweer op de terugweg, ook weer met de schemer die langzaam binnensloop, was mijn lust in rijden op. Boodschappen gehaald bij de supermarkt, besloten daar op het parkeerasfalt te overnachten. Kachel aan, koplampen uit, buik vol. Prima begin voor een mini-avontuur. Een haastige Française gewapend met een boodschappenlijst parkeert haar auto zonder aan de handrem te denken op een ietwat aflopende parkeerplaats. Zij spurt elegant de winkel in terwijl haar auto zich gezellig en zachtjes tegen de rode auto ervoor nestelt. Iets later vertrekt het rode autootje en nu heeft de handrem loze auto vrijbaan en kan hij eindelijk wat vaart maken op het vrijwel lege en donkere parkeerterrein. Je staat raar te kijken als je wordt aangereden door een lege en afgesloten auto, wel een mooi sterk verhaal erbij.
Franse verhalen : Dorpsfeest in Espalion
Nog meer Franse avonturen : De Croissant
