Frankrijk. Vrij kamperen in Auvergne-Rhône-Alpes.
Toffe plek gevonden aan de rand van het dorp en in de schaduw van de brug – Frankrijk op z’n best – het valt niet te ontkennen, maar we zijn weer, avec tegenzin, op de terugweg. Het gekke is dat we nog 4 à 5 dagen voor de boeg hebben, maar toch daalt er af en toe een soort van grauwe sluier over je denkraam – naar huis! Een duik in de rivier, slok wijn, ouwehoeren met de buren verjaagt dat soort ongewenste gedachtes vlot – maar het blijft idioot dat als de neus van ons huis op wielen naar het noorden staat, er ruimte ontstaat voor dit soort muizenissen.
De “Interdite” borden.
Geestige ontwikkeling in Frankrijk zijn de “Interdite” borden – de meeste dingen waar we lol in hebben, vrij kamperen, parkeren, zwemmen in meren en rivieren, zijn “interdite” – het zijn grote borden, rood en dwingend. Aanvankelijk raak je nogal geïntimideerd door toon en de schriftelijke belofte van jarenlang door te brengen op water en brood in de Bastille na overtreding, maar al snel heb je in de gaten dat de locals de verbodsborden zien als reuze lolly’s louter ter vermaak neergezet voor boeren en buitenlui. Mijn observatie is dat deze borden als een magneet werken op campers, zwemmers, en notoire foutparkeerders zoals wijzelf. Ik kan me zo voorstellen dat de sterke arm, de mannen in blauw, elke dag wakker worden met de woorden: liberté, égalité, fraternité, dat stemt je mild in ochtend met een croissant en een kleintje koffie. Het wordt dan lastig om zwartzwemmers en vrij kampeerders met die leus op je shirt genaaid op de bon te slingeren – het kan heel goed zijn dat deze observatie geheel te wijten is aan het feit dat we zwervende zondagskinderen zijn met de mazzel aan ons kont en een grote roze bril op.
Deze toffe plek pal aan de L’Ain is naast de brug bij Neuville-sur-Ain, Frankrijk.
Wild kamperen in Italie / Piemont , direct aan een rivier omringd door berg en bos .
