Niet ver van Santiago de Compostela, met uitzicht over de oceaan, ligt het havenstadje A Pobra do Caramiñal.

Als je de Río Pedras stroomopwaarts een stukje volgt, dan kun je met wat zoeken en vloeken Domo Geodésico en Finca Remanso do Manantial vinden. Na meer dan een maand in de bus geslapen te hebben, wilden we de laatste dag van dochterlief even wat anders doen. Bovendien: het was Spaans warm. Er was geen ontkomen aan; zelfs de wind had geen puff meer en het asfalt lag te stomen in de wrede zon.

Zo’n figuur als Don Quichot is gewoon super geloofwaardig in een Spaanse setting. En ik vind persoonlijk zijn aanval op een rijtje windmolens nog vrij mild gedrag. Vijftig graden met een stalen helm op je kop… ga er maar aanstaan. Ik sta in ieder geval niet voor mezelf in.

Ik dwaal af.

De dome die we op het terrein gehuurd hadden stond midden in een fijn koel bos, en er waren een paar natuurlijke zwembaden die gevoed werden door water direct uit de berg. Nou had ik het warm, maar meer dan heel laf mijn voeten erin laten zakken ben ik niet gekomen, merde koud en glas helder , dan weet je vaak wel genoeg . Maar mooi was het wel.

Je kunt deze plek huren, o.a. via AlohaCamp.

Op de terugweg hebben we in Padrón „Padrón” gegeten — wat dan toch ook weer anders en beter smaakt.

“Los pimientos de Padrón, uns pican e outros non.”