Amsterdam – Kittytrail – een tof uitje voor crazycatladies en aanverwante tiepes

Goed, Toffe Camping vraagt om gastbloggers, die uitdaging gaan we graag aan! Samen met partner in crime E ten A te A. besluiten we een mooi passend bij meneer Toffe Camping-blogje te maken. Aangezien ik meneer Toffe Camping al wat langer ken dan vandaag, is het onderwerp snel gevonden: Poezen, katten, kittens in alle soorten en maten en in allerlei verschijningsvormen, want daar is hij tenslotte dol op (n’est pas, mon amour?). Aniehoe, als twee heuse crazy cat ladies begon onze Kittytrail in het toepasselijke Kattencafe Kopjes op de Marco Polostraat 211 in de Baarsjes. Vergeet van te voren niet te reserveren!

Katten cafe Kopjes Na een indringende en zeer uitgebreide ballotage-achtige instructie mochten we de deur door. Eenmaal binnen was het een tamelijk curieuze setting, het leek er op alsof we niet op Kittytrail waren maar meer in een debiel uitje beland… De poezen in het cafe waren er duidelijk klaar mee en lagen in lethargische en ietwat catatonische toestand her en der in het kleine volle cafe verspreid. “Let op de bodylanguage” had het kittige meisje bij binnenkomst gezegd en dat hebben we dan ook maar gedaan. Niet alleen van de katten overigens, ook van de andere bezoekers. Opvallendste eigenschap was het het feit dat er nauwelijks gesproken werd. De aanwezige kattenliefhebbers van over heel de wereld, leken zich geheel aangepast te hebben aan de gemoedstoestand van de aanwezige katten. We amuseerden ons met een uiterst debiel kattenkwartet en zijn daarna de volle huiskamer ontvlucht! Leuk om een keer gezien te hebben, maar je moet ervan houden. 

De volgende halte van onze Kittytrail was de (dieren)winkel Cats and Things op de Hazenstraat 26. Ook hier bleek sprake te zijn van strenge reglementen, er mocht absoluut niet gefotografeerd worden in de winkel! Aldus de dame achter de toonbank, de godmother aller crazy cat ladies herself. Aangezien E en ik beide last hebben van een tikje wildplassende kat in huis, schaften we ter plekke een handige spuitbus aan die dit zou moeten voorkomen. We zullen zien. Na het nemen van wat clandestiene foto’s gingen we door naar de volgende halte. 

Het Kattenkabinet op de Herengracht 497, is een aanrader voor iedereen. Een prachtig monumentaal pand, dat op zichzelf al een bezoekje waard is. Een deel van de begane grond en de eerste verdieping is gevuld met schilderijen, tekeningen, beelden, meubels en kattenrariteiten. In de rest van het huis wordt gewoon gewoond wat het geheel een huiselijk gevoel geeft. Tijdens de rondgang loop je door de Mechelse kamer, de Grote zaal, de Groene Kamer en de Muziekkamer, stuk voor stuk prachtig klassiek gestoffeerde kamers. Er hangt een mooie serie foto’s van Ed van der Elsken, affiches van Edward Penfield, schilderijen van weet ik wie allemaal, er staan prachtige beelden en zelfs een echte poezenflipperkast. De kattenbelletjes in de Mechelse kamer zijn een reuze leuke vondst. In het kattenkabinet huizen ook wat levende katten, die zeer op hun gemak door het huis struinen en knorren op de bankjes. Na nog even door de tuin te zijn gewandeld langs reclame affiches, hebben we onze slag geslagen in het winkeltje  barstensvol ansichtkaarten, kattenkwartetten en echt leuke boekjes. Doen! Ook als je geen rasechte kattenlover bent, is dit museum zeer de moeite waard. 

Door met de Kitty Trail, op naar, hoe kan het anders, de Poezenboot op de Singel 38G. Let op: de boot is niet alle dagen open! De allerliefste dame die aan het werk was, nam alle tijd om ons rond te leiden. We waren enigszins bevooroordeeld en hadden een wat sneue bedoening verwacht met heel veel katten in kleine hokjes, maar niets was minder waar. De nieuw binnengekomen katten zitten inderdaad eerst in quarantaine om ingeënt,  ‘geholpen’  en gechipt te worden, maar daarna mogen ze vaak gewoon in de ruimte los lopen. Ze kunnen naar buiten, worden veel geknuffeld, en raken zo langzaam weer wat gesocialiseerd. Een aantal katten woont voor altijd op de boot en voor de anderen zoeken ze een fijn huis. De dame vertelde vol liefde over de aanwezige katten terwijl ze een klein aandacht zoekend schreeuwertje in een buideltje van haar t-shirt bij zich droeg. Ze werkt er al 10 jaar en houdt ondanks een aantal forse beten en krabben heel veel van de katten. Leuk hoor en wat fijn dat er mensen zijn die dit doen, de poezenboot wordt geheel en al onderhouden uit donaties. Na een laatste foto van de broertjes (die de volgende dag naar hun nieuwe huis zouden gaan) vervolgden we ons kattenspoor naar de laatste halte van de middag. 

Want van al dat fietsen, kijken en over poezen lullen, krijgt een mens reuze dorst. De zon scheen tenslotte en op het terras van de Kat in de Wijngaert op de Lindengracht 160 smaakte de witte wijn -geen- Chardonnay  uitermate goed. Moe maar voldaan, bliezen we de Kittytrail uit en legden we onze kittymaskers neer, miauw! Over de kater spreken we niet.  cafe de kat in de wijngaert